مراسم گرامیداشت روز شعر و ادب پارسی

شاید یکی از شیرین ترین لحظه ها برای ما در روزهای آغازین سفر پرماجرای مهاجرت به این سوی کره خاکی، شنیدن نوا و صدای غریبه ای بوده، که در همهمه آدم های اطراف، آن را آشنا یافته ایم.
حرف هایی که نیازی نبوده است به ترجمه آن و بوی آشنای خانه و شَهرت را میدهد.
کلامی از جنس زبان فارسی،
اینجا که هستیم گویی قدرش را بیشتر می دانیم، هر چه باشد احساسات مان، افکارمان، خوشحالی و ناراحتی مان همه اش فارسی ست و روزمره مان در اجتماع و کار و تحصیل غیرفارسی.

اما روز به روز که می گذرد، بچه ها هر چقدر خُردتر، گویی کم کم آن را از یاد می برند، نشانه اش هم همین جملات نیمه فارسی و نیمه انگلیسی است و لکنت های گاه و بیگاه، به گاه فارسی سخن گفتن.
چشم باز کنیم این رشته پیوند آنها و ما، آنها و ایران، و حتی آنها و آموزه های دینی، آهسته آهسته باریک و باریک تر می شود و آن وقت حرف از
رستم و هفت خوانش ،به دست آهن تفتیده کردن خمیر، نحوی و کشتیبان، روایت بردار کشیدن حسنک
و اصلا چرا راه دور برویم،
زاغک و پنیر، باز باران با ترانه، حسنک کجایی؟،

معنایی ندارد.

با استعانت از الطاف بی پایان الهی،

و با همت و ذوق و تلاش جمعی از علاقمندان،

کانون آل یاسین استرالیا با همکاری انستیتو پارس (مدرسه فارسی)  مراسم بزرگداشت روز شعر و ادب فارسی را روز شنبه سوم مهرماه 1395 برابر با 24 سپتامبر 2016 برگزار شد.